Violetta 4

Francesca wróciła do pokoju i wystraszyła Violette. - Co ty robisz? - krzyknęła na nią. - Fran, nie strasz mnie. - Czemu mi grzebiesz w rzeczach?! Oddawaj to! - Nie grzebałam, tylko przeglądałam... - Skąd to masz?! - wyrwała jej kartkę. - Wypadło z Twojej książki. To Twoja piosenka? - Tak, o Diego, ale co kogo to obchodzi. - Mnie bardzo. - Ponieważ? - Spójrz - I pokazała jej wiadomość od Leóna. - Czy to nie jest przypadkiem pismo Diega... - Tak. Francesca, napisaliście takie same słowa! Czujesz to?!Miłość między Wami wciąż jest! Ona nie umarła. - To przecież tak samo, jak wy w tamtym roku napisaliście z Leónem. To niewiarygodne... - Tak, widzisz?! Musisz z nim porozmawiać o tym. - O nie! Nie powiem mu tego. Uzna mnie za wariatkę- I odłożyła kartkę. - Co ty mówisz?! Przecież on będzie w 7 niebie! Musisz mu to pokazać. Nie czujesz tej magii? To nie jest przypadek, że napisaliście te same słowa. Tak samo nie było przypadkiem w mojej sytuacji z Leónem. - Na razie muszę so...

Czy Francesca wróci do Diego, gdy dowie się o sile ich niezwykłej miłości? Jak będą się miały przygotowania do ślubu Ramolgi? Co wydarzy się pomiędzy Francescą, a Diego? Jak potoczą się losy Ludmiły? Gdzie Camila i Brodwey się wybiorą? Jaką niespodziankę przyszykuje León na urodziny Violetty? To wszystko już wkrótce! Francesca wchodzi do pokoju i ochrzania Violettę, że grzebie jej w rzeczach. Ona pokazuje jej sms-a od Leóna, na którym znajduje się taki sam tekst piosenki Diego, co napisała Francesca. Włoszka wpada w trans. Nie może tego pojąć. Jest zszokowana. Violetta bez jej wiedzy, chowa tekst piosenki do torebki. Olga razem z Ramallo i Germanem ustalają wszystko do wesela po ślubie. Olga wpada na pomysł, aby German z Angie zaśpiewali na ich ślubie. Ojciec Violetty protestuje. Zaczyna się k...

Indila przez chwilę nie mogła się od tknąć, w końcu jednak wymamrotała: - Tak, Gregorio. Wrócę do Ciebie - I go pocałowała, bardzo namiętnie.  Potem ponownie na jej palec powrócił pierścionek. ***** Olga ubierała się przy lustrze. - Dokąd to się wybiera moja śliczna pani? - spytał Ramallo. - Ramallo, ubieraj się. - Słucham? Ale po co? - No wychodzimy przecież - poprawiała sobie włosy - Ale dokąd? - Ramallo, no jak to dokąd?! Na zajęcia taneczne. - Co??? - Nie udawaj głuchego. - Ale ja dzisiaj nie dam rady tańczyć. Wszystko mnie boli. - Trudno, musisz to przeżyć. W końcu za wszystko zapłaciłam z własnej pensji! - Ale Olga...Odpuśćmy sobie dzisiejszy wieczór. Jutro pójdziemy. - Jutro to jest niedziela. Nie ma zajęć. Nie osłabiaj mnie. - Dobrze, niech Ci będzie... - Masz krawat - I mu rzuciła na twarz. - Przecież to różowy! - Różowy, różowy, w sam raz dla urody. - Chyba oszalałaś. Nie założę neonowego różu. - Tylko taki pasuje do szarego. Wkładaj i nie gadaj!...

León poszedł za kulisy po występie Violetty. - Violetta? - Tak? - Nie wiem, co powiedzieć. Zaskoczyłaś mnie. - Dla Ciebie warto się starać. - A dla Ciebie warto żyć, bo jesteś jak paleta barw, która tworzy mój świat kolorowym. - Oj, León, kochanie. Rozklejam się. - Naprawdę bardzo Ci dziękuję. - Nie, to ja dziękuję. -  Za co? - Gdyby nie ty, nigdy bym nie znalazła się tutaj. To dzięki Tobie weszłam w Świat muzyki, bo ty mi otworzyłeś do niego drzwi. Jesteś przyczyną mojego blasku oraz tego, że mogę korzystać ze świata muzyki, śpiewania, grania na instrumentach, tańczenia, bo kiedyś był on dla mnie zamknięty, a ty odnalazłeś klucz do kłódki i sprawiłeś, że rzeczy nieosiągalne stają się najbliższe sercu... Leonowi zakręciła się łza w oku. - Hej, León. Co jest? Ty płaczesz? - Haha...Jesteś niesamowitą dziewczyną. Przyprawiasz mnie o zawrót głowy. - Świecą Ci się oczy. - Wiem. - Zrobisz coś dla mnie? - Tak? - Pocałujesz mnie? - O to nie musisz pytać - Wtedy chciał j...