Odcinek 2

Violetta nie mogła uwierzyć w to, co słyszy.

- Co? León, ale jakto nie pojedziesz? Co się stało? Rozchorowałeś się?

- Nie, tylko żartowałem, hahaha.

- Nawet nie wiesz jak się przestraszyłam! Nie rób tego więcej.

- Dobrze, przepraszam. Na dobranoc chcę ci coś powiedzieć...

- To zamieniam się w słuch.

- Śnij, marząc o morzu, na którym płynę.

Śnij, marząc o melodii, którą Ci gram.

Śnij, marząc o kolorach, które mnie tworzą.

Śnij, marząc o kwiatach, które Ci daję.

Śnij, marząc o pocałunkach, którymi Cię obdarowuję.

Śnij, marząc o ciszy, w której słyszysz mój głos.

Śnij, marząc o zielonych oczach, którymi na Ciebie patrzę.

Śnij, marząc o uśmiechu, który kieruję do Ciebie...

- León...rozpływam się...Piękne tworzysz te poezje. Dobranoc.

- Kocham Cię.

- A ja Ciebie.

*****

Germanowi zaparło dech w piersiach.

- Olga! Co Pani wyprawia z tym nożem?!

- Jakim nożem? A...tym nożem. Myślałam, że to widelec, więc wracając do tego, co zaczęłam mówić...Jeśli Pan nas nie przeprosi, to ja nie będę więcej Panu gotować!

- Ale taka jest prawda, bo jesteście nieodpowiedzialni. A teraz przepraszam, ale idę spać.

- No normalnie nie wierze...Wracaj mi tu Pan!

- Olga, dajmy mu już spokój. Niech się wyśpi. Jutro w końcu wylatują - dodał Ramallo.

- Ma szczęście, ale gdy wrócą, to ja mu już nie popuszczę, o nie!

*****

Kolejnego dnia...Była godzina 05:30. Angie, German, Violetta i León dotarli na lotnisko. Viola poszła na chwilę do łazienki. Nagle usłyszała komunikat: Samolot na Malediwy odlatuje za 5 minut. Prosimy o skierowanie się...

- O nie! Zaraz się spóźnię! - krzyknęła biegnąc z walizką. Wtem wpadła na Ludmiłę.

- Violetta?

- Ludmiła? Co ty tu robisz?

- Lecę do Afryki z Fede. Dostałam zaproszenie od mojego taty. A ty?

- No coś ty! Wow, ale super, ja lecę na Malediwy z Leónem, Angie i moim tatą. Muszę spadać, bo się spóźnię na samolot!

- Ok, miłego lotu - Dziewczyny przytuliły się na pożegnanie.

Wtem Ludmiła zaczęła się niepokoić, dlaczego Federico nie wyszedł jeszcze z łazienki. Poszła to sprawdzić. Nagle usłyszała, jak ktoś wali w drzwi od wc.

- Pomocy! Niech mi ktoś pomoże! I łaskawie mnie stąd wypuści...

- Fede? To ty?

- Kochanie! Drzwi się zepsuły! Nie mogę wyjść!

- Ok, wszystko będzie dobrze, zaraz Cię uwolnię stamtąd...Użyję spinki do włosów...

*****

Ramallo i Olga dyskutowali przy stole o Germanie.

- Zapewne już wchodzą do samolotu...- powiedział Ramallo z przekonaniem.

- Wciąż wydaję mi się, że nie powinniśmy do tego dopuścić. Nasza Violetta mogła zostać z nami!

- Ale Olga, już nic na to nie poradzimy przecież.

- Mylisz się, bierz kluczyki do auta, jedziemy na lotnisko!

- Olga, ty chyba oszalałaś! Nie ma mowy. Nigdzie Cię nie zawiozę.

- Ah nie?! To ja zamawiam taxi - wzięła do ręki telefon.

- Olga, odłóż ten telefon, bo pogorszysz całą sprawę!

- Puszczaj moją rękę Ramallo! Wara łapy!

*****

Violetta podbiegła do samolotu, gdzie już wszyscy na nią czekali.

- Violetta, gdzieś ty była tak długo? - spytał zdenerwowany German.

- W łazience i spotkałam Ludmiłę.

- Co? Ją? Tutaj? - zdziwiła się Angie.

- Tak, ale później Wam opowiem.

Mieli już wsiadać, gdy Viola usłyszała wołanie Fran.

- Violetta! Zaczekaj!

- Fran? Co za niespodzianka! Co tu robisz?

- Ostatnie pożegnanie.

- Ojej, dziękuję! Jesteś taka kochana!

- Przyjaźń na zawsze - przytuliły się mocno.

- Życzę Ci samych sukcesów na drodze nowej kariery i mam nadzieję, że o mnie nie zapomnisz, hahaha.

- Nigdy! 

- Fran, chciałem Ci pogratulować. Życzę powodzenia na nowej trasie - powiedział León.

- Dziękuję Ci. Mogę się przytulić?

- No pewnie. 

- Trzymajcie się - pożegnała ich Fran i uroniła jej się łza.

Potem weszli do samolotu.

*****

Ludmile wkońcu udało się uwolnić Federico z toalety. Szybkim zamachem wzięli walizki i wbiegli do samolotu. 

- Zaczekaj, zadzwonię do mojego taty i mu powiem, że za parę godzin będziemy na miejscu.

- Ok. Nie ma problemu.

*****

Oldze jednak udało się zadzwonić po taxi. Szybkim chodem wyszła z domu. Ramallo wziął auto i pojechał za nią. W końcu obydwoje znaleźli się na lotnisku.

- Ramallo, nie zatrzymasz mnie!

- Olga, oni już na pewno odlecieli, wracamy do domu.

- Nie, zobacz! Samolot stoi! - Olga podbiegła do niego.

- Olga, ten samolot leci...- urwał

- Na Malediwy, z naszą Violettą!

- Błąd, do Afryki. Oni odlecieli 10 minut temu.

- To wszystko twoja wina! Spóźniliśmy się przez Ciebie! Inaczej bym zamówiła taxi wcześniej, ale nie, bo ty musiałeś mnie zatrzymać. Po co to wszystko?!

- Bo w sumie stwierdziłem, że będziemy mieć cały dom dla siebie, czyż to nie wspaniałe?

- Ale jesteś egoistą, najlepiej wyrzucić wszystkich z domu!

- Olga, źle mnie zrozumiałaś...

- Nie, ja doskonale cię zrozumiałam. A teraz wracajmy do domu, ale już!

*****

Violetta oparła się o ramię Leóna w samolocie i zaczęła płakać przez wyjazd Francesci. Chłopak próbował dodać jej otuchy.

- Spokojnie kochanie, na pewno się zobaczycie, kiedyś w końcu wróci.

- Tak, wiem, León, masz całe ramię mokre od moich łez, przepraszam.

- Nic się nie stało. Wyschnie.

- Córeczko, co się dzieje? - spytał German.

- Już wszystko w porządku. Nie martw się.

- No mam nadzieję...

- German, daj już im spokój. Tylko spójrz jakie piękne krajobrazy widać. - wtrąciła się Angie.

- Za ile będziemy na miejscu? - spytała zniecierpliwiona Violetta.

- Jeszcze sporo czasu minie, zanim tam dotrzemy - odparł German.

- Eh...- prychnęła Viola i zasnęła oparta na Leónie.

*****

Ramallo i Olga wrócili do domu.

- Nie, nie, nie, to była Twoja wina i nie zaprzeczaj. Koniec Ramallo!

- Olga, mam już tego dosyć. Przestańmy się sprzeczać wkońcu! Zajmijmy się sobą. Mamy cały dom dla siebie i myślałem nad spędzeniem wspólnego dnia...

- No niech Ci będzie. Upiekę nam coś na obiad.

- A nie zrobiłabyś na deser tego pysznego Tiramisu? 

- A sam se zrób. Co ja się będę fatygować w desery. Ja robię obiad. Ty zajmiesz się deserem i nie chcę słyszeć, że zaprzeczasz, czy to jest jasne?!

- Oj Olga, Olga, co ja z Tobą mam...

*****

Ludmiła i Federico dotarli do Afryki. Na lotnisku odebrał ich jej tata.

- Witaj córcia! Tak się stęskniłem! 

- Ja za Tobą nawet też...

- A ten młodzieniec, to kto?

- Młodziak, jak już coś - zaśmiał się Fede.

- Mój chłopak, Federico.

- Miło mi Cię poznać Federico.

- Mi Pana jeszcze bardziej miło.

- No to co? Jedziemy do naszego wypasionego hotelu- Potem wsiedli do terenowego Jeepa.

*****

Francesca podeszła z Diego do Studia. Jej chłopak miał zamiar zaapelować ojcu o wyjeździe do Polski.

- Tato, możemy porozmawiać?

- Słucham? Co macie mi do powiedzenia?

- Od czego by tu zacząć...No więc...Za parę dni wyjeżdżam do Polski, gdyż dostałam propozycje nagrania teledysku i trasy koncertowej i dlatego będę się musiała tam przeprowadzić.

- A ja chcę jechać z nią - dodał Diego.

- Co?! To chyba jakiś absurd! Nie, nie ma mowy!

- Ale dlaczego? Tato, ja ją kocham. Nie puszczę jej samą.

- Tyle lat mnie szukałeś, a teraz ode mnie uciekasz?!

- Tato, to nie tak. Zrozum. Nie mogę się z nią rozstać. To niesprawiedliwe.

- Życie nie jest sprawiedliwe.

- Ty nie jesteś sprawiedliwy i jeszcze dokładasz swoimi fochami! 

- Zważaj na słowa.

- Mam dość tej rozmowy- Diego wyszedł.

*****

Rodzina Castillo wkońcu wylądowała na Malediwach. Prosto z lotniska udali się do hotelu.

- Tato, to my z Leónem idziemy pozwiedzać - oznajmiła Violetta.

- Ok, to zostawcie nam walizki. Tylko wróćcie za godzinę.

- Dobrze tato...

Następnie obydwoje udali się na plażę. Robili sobie nawzajem zdjęcia.

- León, jak tu pięknie i romantycznie.

- Ty wyglądasz pięknie w zachodzie słońca...- po czym się do niej zbliżył.

- León, już późno, powinniśmy wracać do hotelu.

- Ok...

*****

Ludmiła i Federico podjechali z tatą pod ich ,,wypasiony hotel". Gdy wysiedli ujżeli średniej wielkości chatkę.

- Oto nasz hotelik. Podoba Wam się?

- To są chyba jakieś jaja - rzekła oburzona Ludmiła.

- Ful wypas! - krzyknął uradowany Federico.

- Co?! Zgupiałeś?! Jak może Ci się coś takiego podobać?! To wygląda jak jakiś szałas! Tato, gdzie ty nas zabrałeś?!

- Córciu, przyzwyczaisz się. Zobaczysz. A teraz zapraszam do środka. Zaraz Wam wszystko objaśnię, co będziemy robić jutro.

*****

Gregorio był oburzony zachowaniem syna.

- Proszę Pana, to dla niego bardzo ważne. Niech Pan okaże trochę empatii. Po za tym jest przecież pełnoletni- powiedziała Fran.

- Masz rację. Źle się zachowałem. Zaaragowałem tak, bo chyba jest mi z tym źle, że chce wyjechać i mnie zostawić.

- Ta decyzja nie była dla niego łatwa, naprawdę mu żal stąd wyjeżdzać.

- Tak, rozumiem, wkońcu chce być przy Tobie. Możesz go tu przyprowadzić?

- Tak, jasne, zaraz po niego pójdę.

Diego siedział przed Studiem.

- Diego...możemy pogadać? 

- Tak...

- Twój tata się zgadza, żebyś jechał. Wytłumaczyłam mu wszystko...

Wtem Gregorio podszedł.

- Synu, wybacz mi. Nie miałem prawa Cię zatrzymywać.

- Ok, wybaczę Ci, ale to ostatni raz.

- Ależ ty masz charakterek.

- Haha, po Tobie.

*****

León i Violetta wrócili do hotelu. Mieli wchodzić do pokoju, gdy nagle zatrzymał ich German.

- A wy dokąd?

- Tato, nie zadawaj głupich pytań, idziemy do pokoju.

- Wy? Razem?

- Co Cię tak dziwi?

- Nie ma mowy. Ty będziesz w pokoju z Angie, a ja z Leónem.

- Co?! Tato, niby dlaczego?! Ty chyba oszalałeś.

- Co tak krzyczycie, co się dzieje? - spytał zdziwiona Angie.

- Tata, nie chce, żebym była z Leónem w pokoju.

- German, co ty znowu wymyśliłeś?!

- Co? Ja? Nic, nic, poprostu mężczyźni powinni trzymać się razem, a kobiety razem, nie?

- Proszę Pana, ale my naprawdę nie będziemy nic robić. Nie wiem, co Pan sobie pomyślał, ale to...

- León, daj spokój, jemu nie przegadasz - powiedziała Violetta i zamknęła się w pokoju.

*****

Olga tańczyła w pokoju w tunice nocnej, gdy nagle zauważyła, że Ramallo jej się przygląda.

- Ramallo! Co ty wyprawiasz?! Podglądasz mnie?!

- Tylko się przypatrywałem. Ty tak pięknie lśnisz, w błysku tej lampy w salonie.

- Oh, dziękuję. Ramallo, a może tak, byśmy coś porobili we dwójkę?

- Co masz na myśli? Chodzi ci o kolację?

- Tak, tak, pewnie, ale po kolacji, mam na coś ochotę...- po czym spojrzała na niego pociągającym wzrokiem.

*****

Angie miała dosyć wymysłów Germana.

- León, zostawisz nas na chwile samych? Idź do Violetty, proszę.

- Dobrze. Nie ma problemu.

- German, co ty sobie myślisz?! Bez przerwy Ci coś nie pasuje.

- Nie rozumiesz niczego? Wszystko by się mogło stać.

- O czym ty mówisz?

- No wiesz, Violetta i León w łóżku...

- German, tam są 2 łóżka. Oni tylko chcieli być ze sobą w pokoju.

- Chyba w łóżku...

- German, o co ci chodzi?! Możesz przestać?!

- Leónowi mogło by coś wpaść do głowy...

- No niby co? No co?

- No sex!

- Ty chyba jesteś niepoważny! Oni są za młodzi na to. Po za tym za dobrze znam Leóna, on nie jest taki, a do tego ma pierścień czystości.

- No dobrze, ale i tak wolę, żeby był ze mną w pokoju.

- German, albo odpuścisz i dasz im swobodę, albo ja wracam do Buenos Aires.

Ciąg dalszy nastąpi...

Jak podobał Wam się odcinek? Jesteście ciekawi, co będzie dalej?